twardy orzech do zgryzienia

    Nieopodal mojego domu wije się alejka w jesiennej palecie kolorów. Z widokiem na wiejskie zagrody. Niby nic szczególnego, ale dla mnie jest piękna. Rosną tam leszczyny, dęby, wierzby, kasztany jadalne ... dzikie kwiaty rodzą się i usychają tworząc miejsce nowym pokoleniom.

Przysiadłam na trawie i wrzucam złociste orzechy do koszyka. Bardzo lubię zbierać owoce leszczyny, a jeszcze bardziej lubię je chrupać.W pobliżu stoi kosz na śmieci. Obok kosza ptak ze złamanym skrzydłem i dwaj mężczyźni rozmawiają. Jeden z nich wyciąga z siatki na zakupy kromkę chleba. Pochyla się nad ptaszyną i podsypuje okruchy.
Drugi mężczyzna ubrany w wykwintny garnitur bawi się kluczykami od auta. Bo co kogo obchodzi jakiś tam ptak ?
Elegancki pan opowiada o nowym awansie, o zawodwych osiągnięciach, o długiej drodze do sukcesu okupionej mozolną pracą i całą listą wyrzeczeń. Pracuje w pocie czoła, żeby zapewnić dzieciom i niepracującej żonie godne życie i bezpieczeństwo. Widać i słychać, że duma rozpiera mu serce.

Który z mężczyzn zainponował mi bardziej? - Zastanawiałam się pół dnia nad tym pytaniem i nie znalazłam odpowiedzi...Ten, który wyciągnął dłoń do ciepiącego stworzenia. Czy ten, który w trosce o swoją rodzinę wyrzekł się własnych pragnień ?

  I jeszcze kilka zdjęć okolicy ...

 Osiołek tym razem chętnie pozował.

 Nawet zęby szczerzył. Ale niestety nie uchwyciłam czarującego uśmiechu ...

 Babie lato przystroiło gałązki.

Dzikie też jest piękne.

    Po raz kolejny spotykam się z kocurkiem... chyba się lubimy :)

   Kotek ma oczy innego koloru - jedno niebieskie drugie zielone.

 Kozia  rodzinka przybiegła zapytać, czy aby wszystko w porządku ? ;)

 

To tyle na dziś, i do następnego razu ! :)